Monster, 6 januari 2013
Beste bewoners van de Masemude, Vera, vrijwilligsters, medebestuursleden en Vrienden van het Paviljoen.
Ik heet u van harte welkom. Ook een bijzonder welkom voor de leden van Citergroep "Mariandl".
Welkom
Gelukkig bent u allemaal weer in grote getale naar Het Paviljoen gekomen om naar het koffieconcert in het nieuwe jaar te komen luisteren. Wat gaan we, vandaag op Driekoningen doen? Zoals u van ons gewend bent, introduceer ik straks eerst de muzikanten bij u. Daarna blik ik terug op het afgelopen jaar. In de pauze van het concert drinken we een kopje koffie en na afloop moet u vooral nog even blijven, want dan brengen we een toast uit op het nieuwe jaar.
Een Sitar of een Citer
Toen ik het programma van de koffieconcerten voor het komende jaar bekeek, werd ik verrast maar ook wat in verwarring gebracht. Want waarmee werd de reeks van koffieconcerten van het jaar 2013 geopend? Inderdaad, met Citergroep "Mariandl".
Bij het binnenkomen heeft u ze al even horen spelen. Zij spelen onder andere op de citer. Niet te verwarren met de sitar, het Indiase muziekinstrument. Deze sitar werd vooral beroemd doordat George Harrison van The Beatles erop speelde. Dat instrument heeft een hele ander klank dan de citer.
Wat is dan een citer? Gelukkig was ik in december bij het koffie-kerstconcert in de Machutuskerk. Daar las ik in het programmaboekje dat de citer al een heel oud instrument is.
Midden in de winternacht
Want op pagina drie van het programmaboekje stond het kerstliedje "Midden in de winternacht". Halverwege het couplet wordt gezegd dat elke vogel zijn lied zingt. Vervolgens vraagt de dichter van het lied zich af, waarom de herders niet dansen. Zij worden zelfs aangemoedigd om de beltrom te laten horen. Maar dan komt het.
Er staat: "laat de citers slaan" en "blaast uw fluiten aan". Het gaat mij dus om de citer uit dat hele oude kerstliedje.
De citer bestaat dus al heel lang en kennelijk moet je erop slaan. Citergroep Mariandl bespeelt onder andere dit bijzondere instrument. Hoe dit precies klinkt gaan we zo meteen horen.
Voorstellen Citergroep Mariandl
Mag ik de leden van Citergroep Mariandl, komend uit Westland en omstreken, aan u voorstellen.
Op de citers: Marijke van der Zalm, Josje van Swieten en de Monsterse Yvonne Hesterman.
Helen Veth bespeelt de gitaar en de ukelele. Aat Westendorp speelt ook gitaar en Wil Levenbach, alias Wil Steel, bespeelt de steelguitar. Voor dit concert hebben zij een keuze gemaakt uit internationale volksliedjes en traditionals, die ze voor u zullen spelen én zingen.
Een terugblik op 2012
Maar eerst wil ik nog even, samen met u, terugblikken op 2012. Wat gebeurde er in het afgelopen jaar, dat ons raakte?
Wat zal ons vooral bijblijven?
De winter kent twee gezichten
Zo zal ons bijvoorbeeld allemaal wel bijgebleven zijn, dat een van de leden van de Koninklijke familie tijdens de wintersport een skiongeluk overkwam. Dat is het ene gezicht van de winter. Aan de andere kant kan je ook van de winter genieten.
Zelf heb ik genoten van een prachtige winterweek begin februari. Misschien herinnert u het zich nog?
De elfstedenkoorts liep op. Zou de tocht der tochten toch nog komen?
Of moesten we het weer een jaartje zonder doen? Weet u nog in welke jaren er Elfstedentochten werden verreden? Ja natuurlijk, die van 1963. Misschien weet u dat de laatste op 4 januari 1997 werd gehouden. Wellicht komt er een in 2013?
Op de schaats door de polders
Over schaatsen gesproken, zo ging ik in februari met mijn broers, op de schaats, door de polders van de Alblasserwaard.
U kent het vast nog wel, met warme chocolade, erwtensoep met spek en glühwein. De zon scheen die dag volop en er was prima schaatsijs in een besneeuwd landschap. Wel moesten we regelmatig klunen en op onze knieën onder de bruggetjes door. Ziet u het al voor u?
De Masemude in de winter
In de Masemude heb je bij winterse omstandigheden met andere zaken te maken, die de aandacht behoeven.
Hoe staat het met de paden? Is alles goed begaanbaar?
Zijn er mensen die de paden schoonmaken? Gelukkig wel, want we doen het in de Masemude tenslotte met elkaar.
Met een handige strooikar gaat het straks weer wat makkelijker. We mogen overigens blij zijn dat we, vanuit de woningen, overdekt naar het Paviljoen kunnen lopen. We kunnen dan even een frisse neus halen, voordat we het Paviljoen binnenlopen.
April 2012: een kleinkind en een afscheid
Zelf zal ik de maand april niet gauw vergeten. Op de 23e verwelkomden mijn vrouw en ik ons eerste kleinkind, Luna. April 2012 zal ik ook vanwege een andere gebeurtenis niet gauw vergeten. Dat was op 11 april om precies te zijn. Samen met medebestuurslid Lenie de Jager bezochten wij vrijwilligster Tos en haar man Henk Zwinkels.
Twee kanjers voor de Masemude. Tos Zwinkels moest, door persoonlijke omstandigheden, haar vrijwilligerswerk voor de Masemude stopzetten. Vandaar ons bezoek. Tos, die heel creatief en kunstzinnig is, maakte voor de Masemude onder andere een kleurig Sinter Klaas Kazuifel. En ook het prachtige beeld met vrouw en kind, hier in het Paviljoen. En niet te vergeten de zogenaamde 'mantelbeeldjes', misschien heeft u ze wel eens gezien. Haar eigen huis en tuin is een waar kunstmuseum.
Alles bij elkaar bijna twintig jaar inzet van Tos voor de bewoners van de Masemude. Een voorbeeld van de wijze waarop de vrijwilligers in de Masemude 'hun werk doen'. Vera kan altijd op ze rekenen; de bewóners kunnen altijd op hen rekenen.
Namens het bestuur én namens u hebben wij Tos, én Henk, nog eens hartelijk bedankt voor hun inzet. En zo ging ook april voorbij.
Andere herinnermomenten
Zijn mij nog meer speciale momenten bijgebleven? Zijn er bij ú, bewoners van de Masemude, nog bijzondere gebeurtenissen bijgebleven? Mogelijk heeft ieder van u, in zijn eigen omgeving, te maken gehad met, persoonlijke, en soms aangrijpende, gebeurtenissen. Misschien een ziekte, een overlijden of iets heel anders. Het is goed om ook daar op terug te kijken. Ook al is het nog vers of lijkt het nog maar zo kort geleden. Hopelijk kan je het achter je laten. Veelal sluit je het voor altijd in je hart.
Moederdagconcert, pannenkoeken en mossels
Dan komt mei. Een mooie maand . Ik bewaar goede herinneringen aan het Moederdagconcert van zondag 5 mei. Het was een prachtige, zon-frisse dag. We stonden op de drempel van het voorjaar. Lenie de Jager las een toepasselijk gedicht voor. Daarna speelden een pianiste en een violiste, die twee zangeressen begeleidden.
In mei is ook altijd het pannenkoeken eten. Ik weet zeker dat u daar allemaal naar uitkeek. De mannen zaten bij elkaar. De vrouwen ook. Iedereen genoot van de noeste arbeid van de vrijwilligsters. Ze hadden de vele pakken pannenkoekenmix weer tot een ware lekkernij omgetoverd. Ik zag iedereen ervan smullen.
Smullen deden de bewoners ook op de mosselparty van 14 juli. Van koor 'Onder Zeil'. Zij waren er voor de vijfde keer. Met Piet de Groot als dirigent. Zij zongen voor het eerst het lied, dat ze later ook voor de Ride for The Roses zouden zingen.
En na afloop natuurlijk genieten van de mosselen. Mosselkok Henk bereidde samen met assistent Peter het hoofdgerecht voor die middag. Na een glaasje Lambrusco bruiste en gonste het weer in de Masemude. De koorleden genoten ook van de mosselen, maar dan wel met een kratje bier.
Een afscheid en een nieuwkomer
Tot slot wil ik nog even stilstaan bij het afscheid van bestuurslid Jan van der Weijden, onze inmiddels oud-penningmeester. In juni was het afscheid. In september was hij nog een keer in de vergadering. Op 16 december jl. hebben de bestuursleden tijdens een gezellig etentje, definitief van Jan afscheid genomen. Na twaalf jaar inzet voor de Masemude en haar bewoners. Definitief? Natuurlijk blijft hij, samen met zijn vrouw Thea, welkom op de concerten en andere activiteiten van de Masemude. Paul Zuijderwijk, een rasechte Monsternaar, heeft Jan opgevolgd. Afsluitend kan ik u alvast meegeven dat het bestuur besloten heeft de bijdrage recreatie en service in 2013, eenmalig, niet te verhogen. U wordt hier in de loop van het voorjaar nog wel schriftelijk over geïnformeerd.
Afsluiting
Zo heeft ieder van ons zijn eigen herinneringen aan 2012. Zijn of haar eigen diepte- en hoogtepunten. Alles opgeslagen in het geheugen. Wat ligt er voor ons? Wat ligt er in het verschiet. Gelukkig heeft ook het nieuwe jaar, 2013, ons weer het een en ander te bieden. We beleven, met elkaar, binnen en buiten de Masemude vast en zeker weer de nodige mooie momenten. Daarom sluit ik af met een welgemeende wens voor een hartversterkend én een verrassend 2013!
Rob van der Burg
Voorzitter de Masemude
